جنون سرقت یا جنون دزدی

جنون سرقت يا جنون دزدي به تمايلي غيرقابل مقاومت براي دزديدن وسايل كم ارزش و بي اهمیت گفته میشود. جنون سرقت يك اختلال جدي در حوزه سلامت روان محسوب ميشود كه در صورت عدم درمان بار عاطفي شديدي را به فرد مبتلا و اطرافيانش وارد ميسازد. جنون سرقت، نوعي اختلال كنترل تكانه (اختلالي كه مشخصه آن مشكلات عاطفي يا كنترل رفتار است) ميباشد. در صورتيكه فردي به اختلال كنترل تكانه دچار باشد، نميتواند در برابر وسوسه يا ميل به انجام عملي كه براي خود و سايرين مضر است، مقاومت كند. بسياري از افراد مبتلا به جنون سرقت، با سال ها شرمندگي زندگي ميكنند؛ زيرا از درمان اين بيماري رواني هراس دارند. اما درمان دارويي يا روان درماني ميتواند به پايان بخشيدن به چرخه سرقت اجباري كمك كند. علائم جنون سرقت به شرح زير ميباشد: – عدم توانايي براي مقاومت در برابر ميل شديد به سرقت وسايل غير ضروري – احساس افزايش تنش، اضطراب يا انگيختگي منجربه سرقت – احساس لذت، تسكين يا خوشنودي حين سرقت – احساس گناه شديد، ندامت، از خود بيزاري، شرم يا ترس از دستگير شدن پس از سرقت – بازگشت مجدد ميل و تكرار چرخه جنون سرقت ☑️افراد مبتلا به جنون سرقت معمولا اين خصوصيات و ويژگي ها را از خود نشان ميدهند: – برخلاف دزداني كه از مغازه ها سرقت ميكنند، افراد مبتلا به جنون سرقت، جهت منافع شخصي خود دست به سرقت نميزنند. آنها تنها به اين دليل دزدي ميكنند كه انگيزه بسيار قدرتمندي آنها را وادار به اين كار ميسازد و نميتوانند در برابر آن مقاومت كنند. – بطور كلي، مراحل جنون سرقت خود بخود اتفاق مي افتد و معمولا بدون برنامه ريزي و كمك و همكاري شخص ديگري است. – اغلب افراد مبتلا به جنون سرقت از اماكن عمومي مانند فروشگاه ها و سوپر ماركت ها دزدي ميكنند. برخي نيز ممكن است از دوستان و آشنايان خود در يك مهماني سرقت كنند. – اغلب اقلام به سرقت رفته هيچ ارزشي براي فرد مبتلا به اين اختلال نداشته و حتي فرد توانايي خريد آنرا هم دارد. – اقلام به سرقت رفته معمولا پنهان هستند و هرگز مورد استفاده قرار نميگيرند. ممكن است اين اقلام اهدا شوند، به خانواده و دوستان داده شوند، يا حتي مخفيانه به جايي كه از آن دزديده شده بود، باز گردانده شوند. – تمايل به سرقت ممكن است گاهي بوجود آيد و از بين برود. يا ممكن است در زمان هاي مختلف با شدت كمتر يا بيشتر اتفاق بيفتد